|
„Namćor“ Dragana Jovanovića je, kako sam kaže, „jedan dirljiv naučnofantastični roman, valjda, prvi na srpskom jidišu“. „Namćor“ ima formu biografskog romana u kome glavni junak Žare Avijatičar, kraljev pilot, priča svoj život. On živi van rodnog sela Mokre, u Pejčovskim livadama na Suvoj planini i čuva ovce, radi ono o čemu je celog života sanjao. Ali, Žare Avijatičar stupa u vezu sa vanzemaljcima sa Sirijusa. Njega počinje redovno da obilazi vanzemaljac Sirma koji ga i vodi na Sirijus kao što su nekad anđeli odneli Enoha na nebo da stoji licem u lice sa Gospodom. Gore, na Sirijusu, naš junak zatiče i Teslu, Njegoša, ali i Leonarda da Vinčija, sve same rasne Srbe. Tako „Namćor“ pokreće iznova pokreće priču o Nebeskoj Srbiji i Srbima kao najstarijem narodu. Ta tema koja je služila za sprdnju i srpskim akademicima, kao i belopapalnačkim muškim alapačama, odjedno, se uozbiljuje pojavom knjige ruskog akademika Anatolija Kljosova sa Harvarda.On tvrdi da je Srbija kolevka prvih arijevaca, a da je srpski gen R1A1 star, bar, 12.000 godina i da su od Srba nastali svi evropski narodi, pa i Rusi. Po „Namforu“ ti „srpski bogovi“ su, ustvari, vanzemaljci sa Sirijusa. Žare Avijatičar počinje da širi ovu priču, a u selu počinju da mu se smeju tako da se on okreće od ljudi i postaje – namćor. Ali, Žaretu Namćoru neće se više smejati kada se na belopalanačkom vašaru, za Preobraženje, desi čudo neviđeno... |